«Иман еткендердің Алланы зікір етіп, еске алғанда және ақиқат болған (Құран аяттарын) оқығанда, жүректері елжіреп, елпілдеп кететін (яғни Аллаға толық бойсұнатын) кезі келмеді ме? Олар өздерінен бұрын өмір сүрген Кітап иелері сияқты болып шықпасын. (Кітап иелері) уақыт өте келе (өздеріне берілген қасиетті Кітапқа сый-құрметпен қарауды әрі оның үкімдері бойынша амал етуді қойғандықтан) жүректері тастай болып қатып қалған-тын» («Хадид» сүресі, 99-аят).
Ажал келіп алқымыңнан алғанша, Раббыңа құлшылық жаса» («Хижр» сүресі, 99-аят). Абдуллаһ ибн Амр ибн әл-Ас (р.а.): «Бірде Алла елшісі (с.ғ.с) маған: «Әй, Абдуллаһ! Сен пәленше секілді болма. Ол түнгі намазды үзбей оқып жүріп, ақырында оқымай қойған еді», – деп айтты», – деген (Бұхари, тәһәжжуд 19; Муслим, сиям 185).
материал «Ислам және өнеге» кітабынан алынды,
ummet.kz
