Әбу Сағид Әл-Худри (родиял-лаһу ғанһу) айтады: «Расулуллаһ (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) алдымен Рамазан-ның бастапқы он күнінде, содан соң екінші он күндігінде иғтикәф етті.[1]

 «Иғтикәф» сөзінің тілдік мағынасы: бір жерде болу, тұрақтау. Шарғи мағынасы: арнайы орында[1] құлшылық ниетімен болу.[2]

Ханафи мазһабы бойынша Рамазанның соңғы он күнінде иғтикәф ету – сүннәт муәккәдә.[3] Рамазаннан тыс уақытта иғтикәф ету – мустахаб.[4]

Иғтикәфтің үш түрі болады:[5]

Айша анамыз (родиял-лаһу ғанһа) айтады: «Расулуллаһ (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) айлардың iшiнде Рамазан айында, әрiРамазан айының соңғы он күндiгiнде[1]құлшылықта ерекше ыждағаттылық ететін».[2]

«Рамазан айының соңғы он күндiгi кіргенде Расулуллаһ (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) мизарын[3] қатты буып,[4] түнін құлшылық етумен өткізіп әрі отбасына да соны бұйыратын».[5]

«Расулуллаһ (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) айтады: «Оразашыны тамақтандырған ораза ұстағанның сауабын алады. Әрi бұл ораза ұстаушының сауабы кемiтiлмейдi».[1]

 Қасиетті Құран, біреулер түсінгендей, тек құдайы, жаназада оқылатын кітап емес. Құран – құлшылық заңы, тіршілік үрдісі.

    «Нәби (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) айтады: «Оразада ұмытып iшiп-жеген адам оразасын жалғастырсын. Оны Аллаһ Тағала тамақтандырып, сусындатқаны».[1]

«Расулуллаһ (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) айтады: «Аллаһ Тағала және Оның періштелері сәресі ішкендерге игілік тілейді».[1]

Хадисті Ибн Омардан (родиял-лаһу ғанһу) Имам Табарони, Имам Ахмад және Имам Ибн Хиббан риуаят етті.[2]

«Нәби (солләл-лаһу ғаләйһи уә салләм) айтады: «Хақ Тағала жалған айту[1] мен жағымсыздықтан[2] тыйылмаған әрі жағымсыз қылықпен айналысқан[3] пенденің iшпей-жемей жүргенiне назарын салмайды».[4]

Сұрақ: Біреулер: «Намаз оқымастан ұстаған оразаң қабыл емес»-дейді. Мен намаз оқымаймын, бірақ ораза ұстағым келеді. Ораза ұстасам дұрыс бола ма?

Бұл елімізде әдетке айналған іс. Ал негізінде тарауих намазы жамағатпен мешітте оқылғаны абзал.