Бірде бір кісі имам Әбу Хазимге келіп:
«Уа, Әбу Хазим! Мені көрген адамдар қашан да болмасын маған дұға қылып, маған деген сүйіспеншілік білдіріп жатады. Мен оларды танымасам да солай. Бұның сыры неде?», - деп сұрақ қояды.
Сол кезде ол: «Оның себебі – өзіңнің көркем амалдарыңның жемісі деп ойламайсың ба? Расында бұл – Алланың құзырынан болған нығмет. Оған шүкір ете біл. Өйткені Алла Тағала «Мәриәм» сүресінің 96-аятында: «Иман келтіріп, игілікті істегендер бар ғой, Рахман Алла оларды (жерде де, көкте де) сүйікті қылады» дейді», - деп жауап берген екен.
Заманымыздағы бір араб ағартушысы да осы тақырыпқа қатысты былай деген: «Ризықтың үлкен бір түрі – сені көрген адамдардың жүректері саған қарай бұрылып тұруы». Имам Әбу Хазим сөзін жалғастыра былай дейді: «Кімде-кім Алламен қарым-қатынасын түзесе, Алла оның басқа адамдармен қарым-қатынасын түзейді. Ал кімде-кім Алламен қарым-қатынасын үзетін болса, Алла оның басқа адамдармен қарым-қатынасын үзеді».
материал «Имам Әбу Хазимнің өсиеттері» кітабынан алынды,
ummet.kz
