Ислам тарихында пайғамбарлық ұлы міндет тек ер кісіге ғана тән бе, әлде әйел кісіден де пайғамбар келе бере ме? - деген пікір қозғалған.

Жер бетіне жіберілген пайғамбарлардың өзге адамдардан айырықшаланатын кейбір ерекшеліктері бар. Олар да адам болғанымен елшілік қызметіне орай мынадай сипаттарға ие екендігін ғалымдарымыз Құран аяттарына сүйене отырып, бірауыздан қабыл еткен:

Адамдар екі дүниенің бақыты мен қуанышына қол жеткізулері үшін әрдайым бір жол көрсетушіге мұқтаж. Себебі,

         Иман негіздерінің төртіншісі – Алла Тағала тарапынан жер бетіне жіберілген пайғамбарларға иман ету. Пайғамбар - парсы тілінде «хабаршы» деген ұғымды білдіреді. Құран тілімен айтқанда, пайғамбарларды - «Расул» (елші), «нәби» (хабаршы) деп атайды.

Алдыңғы қасиетті кітаптардың бұзылуына көптеген себептер негіз болды. Сол себептерді төмендегідей ретпен жүйелеп баян етуге болады:

Алла Тағаланың шексіз рақымдылығының асыл айғағындай болған, Жаратқанның ең соңғы қасиетті кітабы – Құран Кәрім.

Алла тарапынан адамзатқа түсірілген қасиетті кітаптың бірі ‑ Інжіл. «Інжіл» сөзі - «сүйінші», «ізгі хабар» деген ұғымды білдіреді.

Забур – Хазіреті Дәуіт (а.с.) пайғамбарға Алла тарапынан түсірілген қасиетті 4 кітаптың біреуі, әрі ең шағыны. Аятта бұл жайында былай дейді:

Ұлы Жаратушының пенделеріне түсірілген қасиетті кітаптардың ең алғашқысы – Таурат. «Таурат» сөзі ибритше «заң», «шариғат», «әмір», «дәріс» деген ұғымдарды білдіреді.

Алла Тағала адамзатқа хақ жолды нұсқап, әркез халал мен харамды айыра білу үшін соған қатысты үкімдерін кітап арқылы жеткізіп отырды дедік. Міне, сол үкімдер жинағын қамтитын кітаптармен қатар парақтар да түсірілгені аян.