Жер бетіндегі ең жомарт адамның өзі Аллаға ғана тән есім болған “Уәһһәб” есімімен аталуға лайық болмайды.
Себебі нағыз берегендік атауы жомарттығын басқаға көрсеткен сайын қазынасы мол хәлде қала беретінге тән. Мысалы ең жомарт деген адамдар байлығын, сый-сияпатын жағдайға байланысты береді және оның берегендігінің арасында үзіліс болады. Және байлығының бір бөлшегін ғана береді. Еш үзіліссіз барлық уақытта барлық нәрсені бере алатын ешкім жоқ. Сондай-ақ, ең күшті ең мықты деген адамның өзінің бере алмайтын дүниелері болады. Мысалы ешбір жан дертке дауа, бедеуге бала, ақылсызға сана бере алмайды. Ал Алла Тағала болса сұрағанға да, сұрамағанға да барлық нәрсені үнемі беруші. Қанша берсе де қазынасы түйірге де азаймайды. Міне, нағыз берегендік! Сол үшін де әл-Уәһһәб есіміне Алла ғана лайық!
Пенде қолында бардың бәрі де Алланың бергені екенін сезінуі керек. “Менікі дегенінің бәрі Оныкі” деп Абай атамыз айтып кеткендей, тіпті мен таптым деп жүрген бір үзім нанның өзі – Алланың ризығы, Оның бергені. Олай болса пенденің сараңдық танытып, қолындағы Алланың бергенін Оның жолында жұмсауда аянып қалуын ақтап алар себеп бар ма?! Алланың мүлкін Оның жолында жұмсалуына кедергі болу – ең сүйкімсіз амал.
материал «Шексіздік» кітабынан алынды,
ummet.kz
