25
Сәрсенбі,
Желтоқсан

һижри

Бағаның шарықтаған шағында бір кісі ғалымға келіп, елдегі болып жатқан жағадайды баяндайды. Сонда ғалым тұрып: «Арпаның бір түйірі бір динарға тең келседе ол мені мұңайтпайды.

Қайғырма, себебі сенің кеше ғана қайғырғаның ештеңеге де пайда берген жоқ қой. Ұлың емтиханнан құлап еді, қайғырдың, өтіп кетті ме?! Әкең қайтыс болып еді, қайғырдың, тіріліп келді ме?! Саудада зиянға ұшырап едің, қайғырдың, зияның пайдаға айналды ма?!

Тақуа кісілердің бірі Әбу Бәкір Уаррақ бір әңгімесінде:

«Таңертең ұйқыдан тұрғаннан кейін маңайымдағы кісілерге қарап, кімнің адал ас, кімнің арам ас жегенін ажырата алам, – деді.

Разылық дегеніміз - тағдырға разы болу. Жақсылық та жамандық та, қуаныш та қайғы да, баршылық та жоқшылық та, барлығы Алла Тағаладан деп білу.

Халифа хазіреті Омар бір күні арқасына үлкен әрі ауыр, кір қапты арқалап Мәдинаның ең үлкен көшелерімен әрең жүріп бара жатады. Оны көрген ұлы Абдуллаһ жүгіріп келіп:

Дәреттен тамған әр тамшымен күнәлардың төгілуінде, ұлы істің бастамасы екенін білу; Бұл күнәдан арылу.

Азанның «құтылуға асығыңдар»(хайяа алал фалах) деген жолдарына мән беріп, құтылу жолы ол намаз екенін жүрекпен қабылдау; Бұл құтылу.

Пайғамбарымыз былай дейді: «Сіздерден бұрынғылардың заманында, Алла мал-дүние, бала - шаға берген бір кісі болады. Оған ажал сәті жақындағанда, өз балаларына:

Көркем мінез иесі Әбу Усман бір күні көшеде келе жатса, бір кісі күл шашып жібереді. Ол ақырын көлігінен түсіп, үстіндегі күлін қағады да, шүкіршілік сәждесін жасайды.

Имам Әбу Усманды бір кісі үйіне қонақ етіп шақырады. Үй иесі Әбу Усманның төзімділігін сынап көргісі келеді. Әбу Усман айтылған үйге келген кезде, үйдің иесі оған: