Али (р.а.) былай дейді:
«Қатты сырқаттанып жатқан болатынмын. Жаныма дерт батып, қиналған соң: «Ей, Аллам! Егер ажалым жеткен болса мені қасыңа тезірек ал. Ал көрер жарығым таусылмаса, мені бұл сырқаттан айықтыра гөр. Егер бұл өзіңнің бір сынағың болса, онда маған сабыр бере гөр», – деп дұға тіледім.
Аузымнан осы сөздердің шығуы мұң екен, Алла расулы (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) қасыма жетіп келді де:
– Сен не айттың, – деді. Мен әлгі айтқандарымды қайталадым. Мені аяғымен жайлап қана түртіп:
– Аллам! Мынаған шипа бере гөр, – деп дұға етті. Сол күннен бері басым ауырып, балтырым сыздаған емес».
материал «Сахабалар салған сара жол» кітабынан алынды,
ummet.kz
Бөлісу:
