Исламның негізгі бес тірегінің бірі Зекет ғибадаты Һижраның екінші жылы рамазан оразасынан кейін шәууәл айында парыз болды.
Қасиетті Құрандағы: «Намаз оқыңдар, зекет беріңдер» («Бақара» сүресі, 34, 83-аяттар), «Олардың күнәларынан тазаланып, малдары көбейіп берекеттенуі үшін олардың (мұсылмандардың) малдарынан садақа (зекет) ал» («Тәубе» сүресі, 103-аят), «Шын мәнінде, садақалар (зекеттер) кедей-кепшіктерге, түгі жоқ міскіндерге, зекетті жинауға тағайындалған адамдарға, көңілдері жібітілуі мақсат етілгендерге (жаңа мұсылмандарға т.б.), құлдарды азат етуге, қарызға батқандарға, Алла жолына және қиналған жолаушыларға берілуі Алла тарапынан парыз етілді», – деген («Тәубе» сүресі, 60-аят) аяттары зекеттің парыздығына дәлел болады.
Пайғамбарымыз (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын): «Ислам бес негізге құрылған: Алладан басқа құдай жоқ екеніне және Мұхаммед Алланың құлы әрі Елшісі екеніне куәлік ету, намаз оқу, зекет беру, рамазан оразасын ұстау және шамасы келсе, қажылыққа бару», – дейді (Бұхари).
Барлық Исламның ғұлама-мүжтаһидтері зекет ғибадатының парыз екеніне бірауыздан келіскен. Тіпті сахабалар: «Зекетті бермейміз дегендерге қарсы соғыс ашу керек» деген пікір айтқан. Кімде-кім зекет ғибадатының парыздығын қабылдамаса, діннен шығады. Ал парыздығын қабылдап орындамаса, күнәһар болады.
материал «Оразаға қатысты 200 сұрақ» кітабынан алынды,
ummet.kz
