Зекет ақшасын өзінің ата-анасына, балаларына бере алмайды. Өйткені, оларға беруі өзіне қайта алумен тең.
Ал, одан өзге, бірге туған әпке-қарындастарына, аға-інілеріне бере алады. Тіпті, өзгеге бергеннен гөрі кедей, ақшаға мұқтаж бауырына берген екі есе сауапты делінген. Сондай-ақ, егер бауырлары зекет ақшасын ала алатындай кедейлер санатынан саналса, ең алдымен зекетін солардан бастап беру керек делінеді кітаптарда.
Бұған байланысты Ханафи кітаптарында былай делінген: «Араларында ұрпақтық байланыс болғандарға зекетін бермейді» деп шектеу қойып отыр. Онысы өзге жақындарына зекетті бере алатындығын білдіру үшін. Мысалы, кедей аға-інілері, немере аға-інілері, нағашылары сияқты. Тіпті, оларға беру (бөтенге бергеннен) артығырақ. Өйткені, онда зекеттің сауабы бар, әрі туыстық байланыс сауабы бар. Заһирияда айтылған: «Зекетті ең әуелі туыстарынан бастап береді» [1].
[1] Ибн Ғабидин: Раддуль Мухтәр. 3/293 бет.
материал «Заман тудырған сұрақтар» кітабынан алынды,
ummet.kz
