25
Сәрсенбі,
Желтоқсан

һижри

Исламдағы еңбекқорлық

Ислам діні – негізінен мұсылмандардың дүние және ақырет үшін адал кәсіп етуін талап етеді. Құдіреті күшті Жаратқан Иеміз жер бетіндегі нығметтердің барлығын адам баласының қызығына арнаған.

Қуаныш Файзоллаұлы: Намаз оқыған адамға мүйіз шыға ма?!

Бірде интернет беттерінің бірінен «Бес уақыт намазда күнде бір сөздер мен әрекеттерді қайталай бергеннен шыққан мүйіз көрмедім», - деген сыңайдағы жазбаға көзім түсіп қалды. Сосын намазда шынымен де бір сөздерді қайталай береміз ғой, мұның астарында қандай сыр бар екен деген ой келді. Сөйтіп жүргенде, Абай атамыздың қара сөздеріне жолықтым. Көптеген өмірлік сұрақтардың жауабын берген Абай атамыз бұл мәселені де айналып өтпеген екен.

Ережеп айында оразасы туралы

Ережеп айы – Исламдағы қасиетті төрт айдың бірі. Бұл ай – Алланың айы деп аталады.  Бұл айда исра және миғраж түні және рағайып түні бар. Пайғамбар ғалайһиссаламнан сүннет болып қалған нәпіл ораза ұстау бар.  

Ережеп айы кіргенде...

Мінекей, күллі әлем мұсылмандары көптен күткен қасиетті айлар да басталды. Жаратқан Жаббар иеміздің мейірім-рахымымен Ережеп айы есік қақты.

Ақерке Жәнібекқызы: Абай — ұлттың атасы, халықтың рухани әкесі

Абайдың сөзі – қазақтың бойтұмары     

( Н.Ә.Назарбаев)

Құран аяттарымен емдеу

Алла Тағала күллі адамзатты: «Ей, адамдар! Тәңірлеріңнен сендерге насихат, жүректеріңдегі дерттеріңе дауа, мұсылмандарға тура жол және жарылқау ретінде Құран келді» («Юнус» сүресі, 57-аят.), «Біз Құраннан имандылар үшін шипа және мейірім түсіреміз» («Исра» сүресі, 82-аят.), – деп сүйіншілейді.

Абай Саранұлы: Толық адам сипатына жетермін – Абай Құнанбайұлы өлеңдерінің тәрбиелік мәні

Абай атамыздың бірінші қара сөзінде өзінің қылып жүрген ісінің баянсызын көріп, қалған өмірін не қылып өткізерін таба алмай қайран қалатын жері бар еді ғой: «Балаларды бағу? Жоқ, баға алмаймын.  Бағар едім, қалайша бағудың мәнісін де білмеймін, не болсын деп бағамын, қай елге қосайын, қай қарекетке қосайын?» - деген.

САДУМ қалай құрылды?

Болашақ бағдарын анықтауда түп-тұқиянымыздан тартып, ұлтымыздың өткен өмір өткелдеріне көз жүгіртіп, қазіргі кейіп-кеспірімізді ой-електен өткізе келіп, келер күннің бет-алысын долбарлау кәдуілгі табиғи ой-өріс екені белгілі. Алайда жасампаздық пен ілкімді адымға тұздық болатын идеялар өткеннің қайнары мен бүгінгі тыныс-тіршілік һәм келешек кенересімен астасып-қойындасып жатса ғана өміршең болады.