Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы «Бес қымбат» деген өлеңінде адамды қадірлі ететін, екі әлемде де құнын арттыратын бес бағалы нәрсені былайша атап өтеді:
Ең әуелі керек нәрсе иман деген,
Ақырет істеріне инан деген.
«Құдай кешірер» дегенмен, іс бітпейді,
Иман шартын білмесе, есен деген.
Екінші керек нәрсе – ғақыл деген.
Ғақылсызда таупық жағы тақыр деген.
Аз іске ашуланып, дінін бұзар,
Иманын кәпірлікке сатар деген.
Үшінші қымбат нәрсе – сабыр деген,
Сабырлысы мұратын табар деген.
Әр істе сабырсыздың тәубе-зорлық,
Сабырсыздық басқа пәле салар деген.
Төртінші, қымбат нәрсе – шүкір деген,
Нығыметке шүкірсіздік – күпір деген.
Жатқан жерден «Құдай кешір» деген қорлық,
Себеп іздеп тура жолмен жүгір деген.
Бесінші, қымбат нәрсе – әдеп деген,
Әдепсізде иман тұру ғажап деген.
Кәпірлік әдептіде тұрмағандай,
Әдеп деген махаббатқа себеп деген.
материал «Бабалар ұстанған ақида» кітабынан алынды,
ummet.kz
