Тым тоя тамақ жеген адам аштардың жағдайын түсінбей, оларды ұмытады.
Мейірімділік сезімдері жойылады.
Ақыреттің азабын естен шығарады.
Аз тамақтанып, аш болған уақытта жәһәннам иелерінің тартқан аштығы мен шөлін ақыл-есінен шығармайды. Ғапылдыққа түспейді және ақырет сапарына көркем түрде дайындалады.
Хазіреті Жүсіп пайғамбарға (а.с.): «Сен қазынаның құлағын ұстап тұрсаң да не үшін аш жүресің?» – деген екен. Сонда Жүсіп:
«Егер тоқ болсам, аштардың жағдайын ойламас болып, олардың қиындықтарын ұмытамын ба деп қорқамын», – деген екен.
Міне, ораза ұстаудың бір химеті де – аштың халін түсініп, оларға қарайласу екен...
материал «Тамақтану әдебі» кітабынан алынды,
ummet.kz
Бөлісу:
