Рамазан айы – Құран айы. Жәбірейіл періште (ғ.с.) рамазан айында Пайғамбарымызға (с.ғ.с.) Құранды үйрететін.
Мұсылманның бұл айда Құранды көп оқығаны абзал. Сахабалардан бастау алатын ізгі буын мұсылмандары да Құранға ерекше ден қоятын. Осман бин Аффан (р.а.) әр күні Құранды хатым ететін. Ал, кейбір ізгілер рамазанның әр үш күні тарауих намазында Құранды түгел оқып бітіретін. Кейбірі жеті, ал кейбірі он күнде тарауихта хатым ететін. Бұған қоса, Құранды намаздан тыс та көп оқитын.
Имам Шафиғи рамазанда алпыс рет хатым еткені, ал Асуадтың екі түнде бір хатым түсіргені жайлы дерек бар. Ал, Зуһри Рамазан кірсе, зерттеуді және оқуды доғарып, толығымен Құранды жүзінен оқуға кірісетін болған.
Суфиян Саури де рамазан айы келгенде барлық нәпіл құлшылығын бір айға тоқтатып, бар ынтасымен Құран оқуға бет бұратын. Осыған байланысты, Ибн Ражабтың: «Тоқтаусыз үш күнде Құранды оқып тәмамдауға қатысты тыйым етілген. Алайда, рамазан айы сияқты құтты уақыт, Мекке сияқты қасиетті жерде Құранды көп оқу мұстахаб», – деген.
Құранды оқығанда және тыңдағанда жылау
Әбу Һурайра (р.а.) риуаят етеді: «Ал, сендер бұл сөзге (Құранға) таң қаласыңдар ма. Әрі күлесіңдер де жыламайсыңдар ма, қаперсіздікте болған күйлеріңде?» («Нәжм» сүресі, 59-61 аяттар) аяты түскенде, суффа сахабалары қатты жылады. Олардың жағдайын естіген Пайғамбар да көзіне жас алды, оған қосылып біз де жыладық, сонда Алла Елшісі (с.ғ.с.): «Алладан қорқып көзіне жас алған адам тозаққа кірмейді...» (Тирмизи, Байһақи), – деген еді».
материал «Ораза: әдебі мен міндеттері» кітабынан алынды,
ummet.kz
