– Мен мұсылмандардың арасында тоғыз жыл тұрдым. Ешқандай қорқынышты сезінген емеспін. Тіпті, арамдық ойлағандар да кездеспеді. Кейін арақ пен темекіні татып алмайтын, Ислам туралы біраз білімі бар адам болып Ресейге оралдым.
Қазір дүниеге басқа көзбен қараймын. Біздің бар қасіретіміз ештеңе білгіміз келмейді, бірақ өзіміздің әрекетімізді әрқашан дұрыс санаймыз. Бәрінен мықты сияқтымыз. Жанымыздағыларды сыйламаймыз. Сөйте тұра, басқа діндегілерден құрметпен қарауды талап етеміз тағы. Өзімізге сырттай сын көзбен қарап көрейікші. Айналамыздағы сұмдық жайттардан төбе шашың тік тұрады...»
Н.Некрасов,
орыс ақыны